Ovaj rad odnosi se na pregled teorije kontrole i vrijednosti koja objašnjava ulogu emocija u procesu učenja. Teorija nudi integrativni okvir za analiziranje antecedenata i učinaka emocija u akademskom okruženju. U uvodnom dijelu, ukratko je opisan status učeničkih emocija u novijim teorijama motivacije i istaknuto njihovo značenje za učenikove kognitivne procese, motivaciju i dobrobit te razredne procese. Naglašena je potreba za razvojem teorija i metodoloških pristupa koji će integrirati i povezati konstrukte motivacije, emocija i kognicija. U okviru teorije kontrole i vrijednosti opisani su individualni i okolinski antecedenti učeničkih emocija te je razmotrena uloga kognitivnih procjena u njihovu nastanku. Nadalje, opisani su rezultati istraživanja o učincima učeničkih emocija na školsko postignuće i varijable učenja (poput korištenja kognitivnih resursa, interesa i motivacije za učenjem, korištenja strategija učenja te stupnja samoregulacije učenja). U radu se navode i recentne teorijske perspektive o regulaciji učeničkih emocija u kontekstu samoregulacije učenja. Članak je zaključen osvrtom na doprinose ove teorije i zaključcima dosadašnjih istraživanja.

teorija kontrole vrijednosti, emocije, proces učenja