Cilj istraživanja bio je provjeriti model disimulacije na česticama upitnika ličnosti koji su postavili Holden, Kroner, Fakken i Popham (1992). Model objašnjava procese koji se nalaze u osnovi razlika u vremenima odgovaranja iskrenih ispitanika i ispitanika koji iskrivljavaju svoje odgovore. Temeljna je pretpostavka modela da ispitanici prilikom odgovaranja na upitnik ličnosti uspoređuju čestice upitnika s trenutnom kognitivnom shemom te da postoji interakcija te sheme i socijalne poželjnosti odgovora ispitanika. Ova interakcija određuje duljinu vremena odgovaranja, a njezin efekt vidljiv je na intraindividualnoj i na interindividualnoj razini. Istraživanjem su ispitani nezavisni uzorci ispitanika u dvije motivacijske situacije: iskreno odgovaranje (N = 66) i uljepšavanje sebe (N = 56). U obje situacije korištena je on-line verzije IPIP-100 upitnika kojim se mjeri pet velikih dimenzija ličnosti i dvije skale socijalne poželjnosti namijenjene mjerenju samozavaravanja i upravljanja dojmovima. Od sedam korištenih skala, na dvjema skalama potvrđene su postavke modela na intraindividualnoj razini (skala ekstraverzije i skala upravljanja dojmovima) a na jednoj postavke modela na interindividualnoj razini (skala upravljanja dojmovima). Dobiveni rezultati djelomično potvrđuju model disimulacije na česticama upitnika ličnosti i upućuju na potrebu za daljnjim istraživanjima.

socijalno poželjno, upitnici ličnosti, kognitivna shema, vrijeme latencije