U radu se postavlja pitanje je li u stručnoj psihologijskoj praksi, komunikologiji i medijima jako popularan konstrukt emocionalne inteligencije (EI) dovoljno psihometrijski validiran, te u kojoj se mjeri razlikuje od kombinacije odavno dobro etabliranih konstrukata socijalne inteligencije (SI) i metakognicje. Sve definicije EI, i one koje na nju gledaju kao sposobnost, kao i one upitničke, sadrže pojmove koji se lako mogu prepoznati kao facete SI, odnosno oblici metakognicije. Stoga je predložena obuhvatnija definicija emocionalne inteligencije, u koju su uključeni i socijalna inteligencija i neki metakognicijski aspekti: emocionalna inteligencija je sposobnost da se točno procijene osjećaji, raspoloženja i motivacija samog sebe i drugih ljudi u cilju ostvarivanja ugodnih društvenih odnosa i vlastite dobrobiti. Drugačije rečeno, ono što se danas smatra emocionalnom inteligencijom zapravo je konstrukt koji ima obilježja interakcija dobre socijalne inteligencije i metakognicije. No, s obzirom na to koliko je široke medijske pažnje, a i pažnje psihologa, komunikologa, psihijatara i sličnih struka, dobio taj konstrukt, vjerojatno će i dalje opstati pod svojim imenom.

emocionalna inteligencija, mediji, metakognicija, socijalna inteligencija, teorija uma